บทที่ 224

ลู่เฟิงแสร้งทำเป็นเขินอายแล้วพูดว่า: “หา? ทำไมต้องเป็นผมล่ะ! ผมยังซิงอยู่นะ จะให้ไปซื้อของแบบนั้นได้ยังไง น่าอายจะตายไป!”

อิ่นซี: “...”

กู้ซินซิน: “...”

เดิมทีเขาแค่คิดจะเล่นมุกตลกเพื่อสร้างบรรยากาศ แต่ผลคือทั้งลูกพี่และอิ่นซีกลับมองเขาด้วยสายตารังเกียจอย่างยิ่ง แถมยังไม่ยิ้มอีกด้วย

ลู่เฟิงเองก็รู้ส...